Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Ποιος τορπιλίζει την «κοινωνική συναίνεση» κηρύττοντας πόλεμο;...

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Ο πρώην Υπουργός εργασίας και παιδείας επί κυβερνήσεωςΕΡΕ, σαν καθηγητής Εργατικού Δικαίου, δίδασκε και έγραφε τα χρόνια της Χούντας τα εξής: «Τρεις είναι οι θεμελιώδεις θεσμοί του σύγχρονου Ελληνικού Κοινωνικού Δικαίου»:
1. Της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
2. Της διαιτησίας επί των συλλογικών διαφορών εργασίας.
3. Του κατωτάτου ορίου ημερομισθίου
Τι άλλαξε και αυτοί οι θεσμοί που δεν τόλμησε να τους αγγίξει ούτε η Χούντα του Παπαδόπουλου, πετιούνται σιγά-σιγά αλλά σταθερά και ύπουλα στα σκουπίδια;
Πριν δέκα περίπου χρόνια, ο Economist, έγραφε: Ο νέος χαρακτήρας της αγοράς εργασίας θα αναγκάσει τις κυβερνήσεις όχι μόνο να καταργήσουν τους εργατικούς νόμους, αλλά να προσαρμοσθούν στα...
νέα δεδομένα: με ευέλικτα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και προγράμματα επιμόρφωσης. Ολα όμως είναι τόσο ασαφή, για εργαζόμενους και για εργοδότες. Η οικοδόμηση μιας νέας κατανόησης μεταξύ τους θα αποτελέσει μάλλον μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις των επόμενων δεκαετιών. «Μέχρι τότε όμως, οι εργαζόμενοι θα είναι ολομόναχοι». Κάποιοι, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και την εξάλειψη του αντίπαλου δέους του, του φαντάσματος του Κομμουνισμού, προετοίμαζαν ήδη το έδαφος. Η ατομική αβεβαιότητα και ανασφάλεια μπορεί να αποξενώσει το μεμονωμένο άτομο και να το οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις και συμπεριφορές, που όσο είναι ατομικές έχουν και περιορισμένες συνέπειες. Όταν όμως η ατομική αβεβαιότητα μετατραπεί σε συλλογική και οδηγήσει ολόκληρη την κοινωνία στην ανασφάλεια, τότε τα πράγματα ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο και μπορούμε να οδηγηθούμε σε απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Τι έχουν άραγε κατά νου οι άνθρωποι της Τρόϊκα και οι εδώ υπάλληλοί τους και ποιος θα φέρει την ευθύνη για μια πιθανή κοινωνική εξέγερση; Ο αμυνόμενος, αυτός που προασπίζει συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα…(βλέπε ΑΡΘΡΟ 22 του Συντάγματος:
1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.) ή εκείνος που παραβιάζει κατάφωρα τον Ανώτατο Καταστατικό Χάρτη μιας χώρας κηρύττοντας ανοιχτά πόλεμο κατά των εργαζομένων;
Σύμφωνα με τον θεωρητικό του πολέμου τον Κλαούζεβιτς (διδάσκεται στην Σχολή Πολέμου) «πόλεμος είναι η προσπάθεια εκείνου που κηρύττει τον πόλεμο (με όπλα ή με άλλα μέσα) να επιβάλει στον επιτιθέμενο την βούλησή του». Κηρύττουν τον πόλεμο κατά των εργαζομένων και μάλιστα δίχως Casus Beli.